پسر مورد علاقه ام اختلاف سنی سرش نمی شود
دختری هستم مجرد و 28 ساله. پسری 20 ساله به من علاقه دارد. به او می گویم به دلیل اختلاف سنی در آینده به مشکل بر می خوریم، می گوید اصل من هستم که با سن تو مشکلی ندارم. خیلی دلهره دارم چون این پسر چیزی سرش نمی شود!
برای داشتن زندگی زناشویی رضایت بخش لازم است نخست هریک از طرفین، به تنهایی مناسب ازدواج باشند و هم این که با یکدیگر تناسب داشته باشند. در ادامه به توضیحاتی درباره پیامک تان می پردازیم:
مناسب بودن وی را بررسی کنید
وجود بعضی ویژگی های افراد، آسیب زا بودن زندگی مشترک با آن ها را هشدار می دهد. یکی از این گونه صفات عدم بلوغ فرد و تثبیت شدن وی در دوران کودکی و نوجوانی است. این گونه افراد شرایط را طوری طراحی می کنند که همسرشان نقش والد را برایشان بازی کند. انتخاب فردی توسط پسر مورد علاقه تان که 8 سال از وی بزرگ تر است می تواند تاییدی از قرار گرفتن این آقا در این دسته باشد.
تناسب خودتان را با وی بررسی کنید
دختر و پسری که به لحاظ سنی تفاوت زیادی با هم دارند، از جمله افرادی هستند که فاقد تناسب های لازم برای ازدواج با یکدیگر هستند. علاوه بر این اشاره کردید که «او به شما علاقه مند است». در این باره، از علاقه مندی خودتان به او هم به جمع بندی برسید چرا که موضوع مهمی است.
نشانه های هشدار دهنده را جدی بگیرید
مسئله ای که اغلب به دلیل از دست ندادن شور و جذابیت روابط، در دوران آشنایی کمتر مورد توجه قرار می گیرد، چگونگی مواجهه با مسائل این مرحله است. آیا قرار است که در مواجهه با مسائل آتی زندگی زناشویی نیز باز همین شیوه «من اصل هستم» استفاده شود؟ بررسی کنید که آیا این شیوه (فقط من مهم هستم) الگوی همیشگی وی در حل مسائل زندگی است؟ چرا که آنچه در دوران آشنایی از فرد دیده اید، به احتمال زیادپس از ازدواج هم به همان صورت خواهد بود.
از اهمیت تایید خانواده ها غافل نشوید
اشاره کردید که «دلهره دارید»، توصیه می شود تا زمانی که تردیدهایتان را حل نکرده اید ازدواج نکنید. تردید ها هم از طریق گفت وگوی بیشتر و تحقیق و در نهایت مشاوره گرفتن از بزرگ تر ها (به ویژه والدین و خصوصا والد همجنس) و مشاوران متخصص (مشاوران پیش از ازدواج) قابل برطرف شدن است. دقت شود افرادی که بیشتر مایلند متاهل باشند تا مجرد، احتمال این که تعهد را بر تفاهم مقدم بدارند (یعنی پیش از این که بررسی کنند که آیا این فرد، همسر مناسبی برای شان هست یا نه، به وی قول ازدواج می دهند) بیش از دیگران است. یادآوری می کنم ازدواج صرفا عاقلانه یا صرفا عاشقانه، ازدواج مناسبی نیست بلکه هر دو عنصر عقل و عشق باید در یک ازدواج حضور داشته باشند. اینجاست که تصمیم خانواده در کنار تصمیم فرد اهمیتش آشکار می شود چرا که اولا ازدواج پیوند دو نفر نیست، بلکه پیوند خانواده هاست و حذف هر کدام از این دو سطح تصمیم گیری، زیان های جبران ناپذیری را به دنبال خواهد داشت.