زوميت/ تاکنون در مورد ليزر و کاربردهاي آن بسيار شنيدهايم. بيشتر کاربردها به تسليحات نظامي مربوط ميشوند؛ جايي که از قدرت تخريبي ليزر استفاده ميشود. وليکن از انرژي بالاي ليزر ميتوان به نفع انسانها هم استفاده کرد. محققين اخيراً روشي براي منحرفکردن رعدوبرق پيدا کردهاند که اساس آن استفاده از ليزر است. در ادامهي مطلب به بررسي اين تحقيق و نتايج آن ميپردازيم
.
ليزر نه تنها در ايجاد صاعقه ميتواند ايفاي نقش کند، بلکه در هدايت آن هم مفيد است. برقگيرهاي صاعقه که معمولاً روي ساختمانهاLiي بلند قرار ميگيرند و با جذب آن، بار الکتريکي را به زمين منتقل ميکنند، در ايمني ساختمانهاي بلند نقش بسزايي دارند. ليزر هم ميتواند همين نقش را داشته باشد.
حرکت ليزر در اتمسفر، يک کانال از گازهاي يونيزه به نام پلاسما ايجاد ميکند. پلاسما بار مثبت يا منفي ندارد؛ تنها يونيزه است و مستعد جذب بار الکتريکي. لذا اگر صاعقه در اتمسفر حرکت کند و با آن مواجه شود، مسير خود را از دورن کانال يونيزه ادامه ميدهد. در واقع کانال يونيزهي گازها نسبت به هواي معمولي اتمسفر، مقاومت الکتريکي پايينتري دارد و ليزر از مسيري با مقاومت کمتر عبور ميکند.
اين تئوري ساده در عمل هم آزمايش شده است. به اين منظور دو اشعهي ليزر لازم است. اشعهاي با انرژي کم که از اتمسفر عبور ميکند و اشعهي قويتري که انرژي زيادي دارد و براي حفظ تمرکز ساير اشعهها، انرژي خود را به آنها ميدهد و به عبارتي آنها را تغذيه ميکند. به اين روش اصطلاحاً رشتهي نوري تغذيه از خارج گفته ميشود. در آزمايشگاه، پلاسمايي به طول 7 فوت (حدود 2 متر) ايجاد شده و صاعقهي مصنوعي به خوبي راه خود را در ميان آن طي کرده است.
فعلاً زود است که در مورد آيندهي اين روش جالب قضاوت کنيم؛ وليکن در آينده احتمال استفاده از ليزر به عنوان منحرفکنندهي انرژي 1 ميليارد ژولي صاعقه و حتي در قدم بعدي، براي مهارکردن و استفاده از اين انرژي وجود دارد.