..
در بيشتر جوامع، جفت جنين را صرفا عضوي مي دانند که توسط بند ناف به جنين وصل است و در دوران بارداري مواد مغذي بدن وي را تامين مي کند و جزو ضايعات پزشکي پس از زايمان تلقي مي شود. اما به نقل از سايت «Reader's Digest» در برخي فرهنگ ها و جوامع، جفت ارزش زيادي پيدا مي کند. در اين مطلب نگاهي مي اندازيم به آن چه بر سر جفت پس از زايمان مي آيد.
کار هنري با خون جفت:بعضي از مادران پس از زايمان کاغذي روي جفت قرار مي دهند تا خون تازه به کاغذ جذب شود و از خود اثري روي کاغذ بگذارد. برخي مادران از رنگ هاي ديگر نيز استفاده مي کنندو بعد از خشک شدن کاغذ آن را به عنوان يادگاري نگه مي دارند.
خاک کردن:خاک کردن جفت يک رسم قديمي در قاره آفريقا است. جفت را به عنوان نمادي که به ديگري جان داده است، گرامي مي دارند. سرخ پوستان نواجو، اشياي مربوط به شغلي را که اميدوارند فرد در آينده داشته باشد به همراه جفت دفن مي کنند. علاوه بر آن دفن جفت در چهارگوشه از سرزمين اجدادي انجام مي شود به اميد اين که فرد به مردم و سرزمين خود وابستگي پيدا کند.
آداب مختلف: درقبيله مائوري (Maori) نيوزيلند، جفت را به طبيعت هديه مي کنند.
بوميان استراليايي در اين زمينه باورهاي عجيبي دارند. آن ها جفت را زير لانه مورچه دفن مي کنند. در صورتي که مورچه ها جفت را بخورند، معتقدند که مادر در آينده صاحب فرزند ديگري نخواهد شد.
در کامبوج، جفت را در پوست موز مي پيچند و به مدت ۳ روز کنار نوزاد قرار مي دهند سپس آن را دفن مي کنند.
قبايل آفريقايي جفت را در پتو مي پيچند و زير درخت دفن مي کنند. اين نشانه چرخش زندگي است.
در کشور نيجريه، جفت يعني روح مرده بنابراين با تشريفات کامل دفن مي شود.
مادران در کشور فيليپين به اميد داشتن فرزند درس خوان، جفت را با کتاب دفن مي کنند.
در کشور چين و ويتنام، جفت را خشک مي کنند و براي تامين انرژي بيشتر، به غذاها اضافه مي کنند.
در چين، جوشانده و خورده مي شود تا شير مادر افزايش پيدا کند.
در کره سوزانده و جمع آوري مي شود و زماني که کودک بيمار مي شود، به عنوان دارو به او خورانده مي شود.
استفاده بهداشتي: از جفت در لوازم آرايشي و مو نيز استفاده مي شود اما پس از منع مصرف آن در سال ۱۹۹۲، از جفت حيوانات در ساخت لوازم بهداشتي استفاده مي شود.